Na łiryčna ściudzionym aknie
Ja sprabuju Tabie napisać,
Jak samotna i choładna mnie
Adzinokaje nieba čytać.
Ja zaŭsiody z marozam na «ty»,
Kab Ciabie kožny viečar čakać,
Nie źnikać bieź Ciabie ŭ nikudy,
Nie źnikać – z adzinotaj błukać.
Adzinotaj zamienicca siń,
Što pakinułi vočy Tvaje,
I nie budzie klasičnych viarhiń
Na łiryčna ściudzionym aknie.
|
|
